Το 2019 ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, φρέσκος ακόμη στη δουλειά, ξεκίνησε το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης των αρίστων με το “εμβληματικό”νομοσχέδιο του Επιτελικού Κράτους, διακηρύσσονταςότι η ψήφισή του είναι εξαιρετική ευκαιρία για να επουλωθεί το ταλαιπωρημένο σαρκίο της Ελληνικής Πολιτείας, όπως το παράτησε αιμόφυρτο η δράση των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Έξι χρόνια αργότερα, εκείνη η αισιόδοξη εικόνα που μας σκιαγράφησαν τότε οι φουριόζοι κυβερνήτεςκατέπεσε επισήμως με πάταγο από ένα “εμβληματικό”σχόλιο: η χώρα κινδυνεύει να γλιστρήσει σε θεσμική εκτροπή. Η προστιθέμενη αξία του προχθεσινού σχολίου εδράζεται στο ότι, επί ημερών Νέας Δημοκρατίας, διατυπώθηκε από ένα πρώην πρωθυπουργό και πρώην αρχηγό της, με την παρουσία ενός ακόμη πρώην πρωθυπουργού και πρώην αρχηγού της. Αλήθεια, πώς φτάσαμε μέχρι εδώ;;
Η κατεδάφιση των προσδοκιών των πολιτών που στήριξαν τη Νέα Δημοκρατία ήταν μάλλον εύκολη υπόθεση για το Μητσοτακισμό: δημιούργησε ένα Σύστημα που στόχευσε στην υπερσυγκέντρωση τωνεξουσιών με άμεση λογοδοσία στο Γραφείο του Πρωθυπουργού, προκειμένου να κρατήσει τα γκέμια του κόμματος και να εμποδίσει να εκφραστούν οι φωνές που διαφωνούν. Έστησε με μαεστρία ένα επικοινωνιακό μηχανισμό στοχοποίησης των αντιπάλων, αποσιώπησης των λαθών και της αδράνειας στις κυβερνητικές επιλογέςκαι μαγειρέματος των εντυπώσεων προς όφελος της κομματικής βιτρίνας- όλα λειτούργησαν υποδειγματικά εις βάρος της αλήθειας.
Αυτοί που ευαγγελίζονταν την Επιτελικότητα ως μοχλό προόδου και ανάπτυξης κατάντησαν να στηρίζουν λυσσαλέα ένα διάτρητο από παραβατικότητα “Ετσιθελικό” Κράτος, που κατάργησε τις Ελεγκτικές Αρχές και δεν έδινε λογαριασμό σε κανένα Θεσμό, ενώ έσπειρε παραμάγαζα που λειτουργούσαν ως εγκληματικές οργανώσεις, όπως καταγράφεται στοπόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Έξι γεμάτα χρόνια μετά την ανάληψη της ευθύνης για τη διακυβέρνηση, γευτήκαμε τον πάτο του βαρελιού ακούγοντας έκπληκτοι το συμπατριώτη μας υπουργό Υγείας να κοκορεύεται πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν εφόσον διαθέτουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, χλευάζοντας έτσι το κοινό περί Δικαίου αίσθημα του μέσου Έλληνα.
Το μίγμα αλαζονείας και ανικανότητας στη διαχείριση του εγκλήματος των Τεμπών, αλλά και οι υπεκφυγές τους στην υπόθεση των Παρακολουθήσεων και στο πανηγύρι του ΟΠΕΚΕΠΕ ανάγκασαν την παρέα του μεγάρου Μαξίμου να τυλίξει στο χαρτί των επιστολικών ψήφων τη Συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της βούλησης των εκλεγμένων εκπροσώπων της πλειοψηφίας, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τους πρωταίτιους στα μάτια και του πιο καλοπροαίρετουπολίτη. Η αδυναμία επίλυσης σοβαρών ζητημάτων της καθημερινότητας, όπως η ακρίβεια και η στέγαση, αλλά και η αβουλία στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής (άραγε ποιος δεν ενοχλήθηκε από τη δημοσιοποίηση της ασυνεννοησίας με την Κύπρο στο θέμα της ενεργειακής διασύνδεσης ή από την παθητική μας στάση στο θέμα της Γάζας;;) οδηγούν αβίαστα στη διαπίστωση ότι το λάδι στο καντήλι της σημερινής κυβέρνησης σώθηκε, χωρίς, δυστυχώς, στο μεταξύ να έχει σωθεί η Πατρίδα.
ΥΓ: Είμαι σίγουρος ότι ο συμπολιτευόμενος αντιπρόσωπος της Φλώρινας στην Κεντρική Εξουσία μπορεί να τα καταφέρει πολύ καλύτερα από το να αποζητά φτηνούς εντυπωσιασμούς με αβαθείς εξυπνακισμούς. Ο χρόνος μέχρι τις επόμενες εκλογές μετράει αντίστροφα, καιρός λοιπόν να αποδείξει ότι υπηρετεί την αποτελεσματικότητα και να αποφύγειαμφίβολης ποιότητας ρητορείες που τον εκθέτουν.
0 Comments:
Τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν το ιστολόγιο μας. Είναι προσωπικές απόψεις των σχολιαστών και δεν φέρουμε καμία ευθύνη. Παρακαλούμε να είστε κόσμιοι στα σχόλια σας