Μια λέξη, πολύς θόρυβος.. στο Αμύνταιο

Συζητήσεις και αντιδράσεις προκάλεσε τις τελευταίες ημέρες ένα περιστατικό που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια των εγκαινίων του Κέντρου Υγείας Αμυνταίου, όταν ο βουλευτής Φλώρινας αναφέρθηκε στους αγρότες χρησιμοποιώντας τον όρο «κομμουνιστές». Το γεγονός αυτό δημιούργησε έντονη δημόσια συζήτηση στην τοπική κοινωνία.

Η αγροτική κοινωνία του Αμυνταίου και της ευρύτερης περιοχής έχει δώσει, όλα αυτά τα χρόνια, σημαντικές μάχες για την επιβίωση και την ανάπτυξή της. Από τις διεκδικήσεις για καλύτερες τιμές στα προϊόντα έως τις κινητοποιήσεις για το κόστος παραγωγής και τις υποδομές, οι αγρότες βρίσκονται συχνά στην πρώτη γραμμή. Σε αυτούς τους αγώνες, η παρουσία ανθρώπων με αριστερή και κομμουνιστική αναφορά υπήρξε διαχρονικά έντονη.

Με αυτή την έννοια, ο χαρακτηρισμός που χρησιμοποιήθηκε δεν μπορεί να εκληφθεί  ως προσβολή αλλά ως αναφορά σε μια παράδοση αγωνιστικότητας και διεκδίκησης, που αποτελεί κομμάτι της σύγχρονης κοινωνικής ιστορίας της χώρας.

Σε κάθε περίπτωση, το περιστατικό ανέδειξε πόσο φορτισμένος παραμένει ο δημόσιος λόγος γύρω από πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους. Σε μια περίοδο που η περιοχή έχει ανάγκη από στήριξη στη δημόσια υγεία, στην αγροτική παραγωγή και στην τοπική ανάπτυξη, θα ήταν χρήσιμο η συζήτηση να επικεντρώνεται περισσότερο στην ουσία των προβλημάτων και λιγότερο στη χρήση λέξεων που, ανεξάρτητα από το πώς ερμηνεύονται, έχουν σαφές πολιτικό και ιστορικό περιεχόμενο.

Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η λέξη. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι εξακολουθούν να τη φοβούνται. Τη φοβούνται γιατί τους θυμίζει πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν συμβιβάζονται, που δεν σκύβουν το κεφάλι, που διεκδικούν. Σε μια εποχή που η κοινωνία πιέζεται από ανισότητες, ακρίβεια και ανασφάλεια, αυτή η στάση δεν είναι κάτι που πρέπει να λοιδορείται, αλλά να εκτιμάται.

Αν θέλουμε πραγματικά έναν ουσιαστικό δημόσιο διάλογο, ας αφήσουμε τις υποκριτικές αγανακτήσεις και ας μιλήσουμε για το περιεχόμενο. Και το περιεχόμενο εδώ είναι απλό: το να είσαι κομμουνιστής, ειδικά στον κόσμο της δουλειάς και της αγροτιάς, δεν είναι ντροπή. Είναι τιμή.

• Tweet
• Share
• Share
• Share
• Share